In de Oude Kerk in Amsterdam is vandaag een project van beeldhouwer, installatiekunstenaar, schilder en tekenaar David Bade (Curaçao, 1970) geopend. Het is een zes meter hoge kansel, beplakt en behangen met tekeningen van Bade en voorzien van een projectiescherm waar tekeningen en uitingen van het publiek op verschijnen. Het gevaarte staat direct naast de eeuwenoude preekstoel van de Oude Kerk. Die kerk heeft een traditie als expositieruimte. Stichting De Oude Kerk die het gebouw beheert werkt samen met World Press Photo en met de Rietveld Academie. Bijzonder aan dit project is dat ook de Oudekerkgemeente er bij betrokken is. De preekstoel van Bade staat in de dooptuin en wil een commentaar zijn bij wat er in de diensten op zondagochtend gebeurt.
Bovenop de kansel van Bade - op de plaats waar normaal gesproken een Bijbel ligt - kan getekend worden. De tekeningen worden gefotografeerd en in een doorlopende herhaling geprojecteerd op een groot scherm voorop de kansel. Wat daar in de loop van de week verzameld wordt
vormt een opmaat voor de zondagse eredienst. David Bade gaat ook zelf wekelijks tekeningen maken bij het Bijbelgedeelte dat op het leesrooster staat. Dominee Eddy Reefhuis van de Oudekerkgemeente zegt dat hij zich graag wil laten storen door wat er vanuit de kunst en vanuit de wereld inbreekt in de liturgie,
maar de uitnodiging van de kunstenaar om zijn preek vanaf de nieuwe preekstoel te houden sloeg hij vooalsnog af. De kansel blijft drie maanden staan. Bade zei dat hij hoopte dat andere kunstenaars daarna het stokje zouden overnemen.
Klik hier voor openingstijden en informatie over de Oude Kerk
Klik hier voor het blog van David Bade
Klik hier voor informatie over de Oudekerkgemeente
2 opmerkingen:
Beste Ranfar,
Wat zou jij met die uitnodiging van de kunstenaar gedaan hebben?
(moet zelf aan 20 jaar geleden denken, toen wij (oudere jongeren van de GJV) in Zwijndrecht samen met GJV's uit de "classis" samen een eigen jongerendienst organiseerden. Niet een doorsnee jeugddienst, maar alles werd door ons gedaan. Er waren ook nog een ouderling en een diacen bij (voor het officiele tintje van een "kerkdienst"). Zowel de preek, als de (schrift)lezingen, als de muziek (Stef Blok met pepermunt als lied tijdens de collecte) werden door ons gekozen en ook uitgevoerd.
Of het toendertijd een verdieping van mijn geloof betekende weet ik niet, maar dat we de ruimte kregen om zelf iets neer te zetten vond ik toen al mooi (en achteraf nu nog steeds).
Beste (oud)Zwijndrechtenaar,
dank voor je reactie! Zelf doen is leuk en leerzaam. Dat geldt voor jeugddiensten, maar ook voor 'De Preek van de Leek', waarbij ik in de organisatie zit. Ik ben dolblij dat zo'n bijzondere kunstenaar als Bade iets met een kerk wil doen en ik zou het wel aandurven, die tweede kansel. Of ook leuk: mensen vragen om vanaf die kansel kritiek te leveren en vragen te stellen bij de preek vanaf de gewone kansel. Lang leve de dialoog.
Een reactie posten