Simon Vinkenoog over de liefde

'Over liefde gesproken' - zo heet de bundel met interviews over de liefde van Ilse van der Velden. Het boekje ligt op ons nachtkastje omdat mijn geliefde één van de geïnterviewden is. Met plezier en bewondering las ik ook de vraaggesprekken met onder anderen Levi Weemoedt, Huub Oosterhuis en Simon Vinkenoog. De plotselinge dood van Vinkenoog was aanleiding dat interview een tweede keer te lezen.

Vraag: 'Gelooft u in liefde op het eerste gezicht?' Simon Vinkenoog: 'O ja, voor Ferdi verliet ik mijn tweede vrouw (...) Op een avond wordt er aangeklopt en daar staat een meisje. Ze kwam boeken terugbrengen die iemand van me had geleend. Het was een kleine schoonheid en het was meteen: boem. Het draaide uit op een zoenpartij maar ik was natuurlijk getrouwd. Een week later, mijn vrouw was toen naar het buitenland, heb ik thuis een briefje neergelegd en ben ik met Ferdi in een hotel gaan wonen.' Hier spreekt de Vinkenoog van de zes huwelijken, de hallucinerende drugs en de experimentele voordrachten: op z'n zachtst gezegd naïef en weinig verantwoordelijk. Maar het interview biedt meer dan een obligate verheerlijking van sex & drugs& rock-'n-roll. Over zijn laatste vrouw, Edith Ringnalda, zegt Vinkenoog zulke lieve dingen dat je er plaatsvervangend vrolijk van wordt. 'Ik ben zo ontzettend gelukkig nu'. Dat is geen bijzonder revolutionaire of experimentele taal, maar poëzie is het wel degelijk. Liefde is geluk hebben. Het maakt gelukkig om lief te hebben en te worden liefgehad - en je moet het geluk hebben om de juiste man of vrouw te vinden. Of misschien moet je zeggen: het geluk om zo liefdevol te zijn opgegroeid, dat je ook zelf kunt liefhebben. In een paar treffende zinnen schetst Vinkenoog zijn moeizame jeugd, de oorlogsjaren, zijn eerste huwelijk. 'Ik ben mijn neuroses en complexen te boven gekomen in de loop van de tijd, ik denk wel dat dat me heeft geholpen in de liefde.' Wat volgt is een lofzang op de ware liefde en op partnerschap. Bemoedigend om iemand van tachtig zo vrolijk te horen zijn. Ontroerend is ook de intieme foto die Karoly Effenberger bij het interview maakte. 'Wat hoopt u, als het om de liefde gaat?' 'Dat Edith aan mijn zijde is als het zover is.'

Om bij de entree van de nieuwe centrale bibliotheek in Amsterdam te komen moet je een bordestrap beklimmen. Op de optredes staan een paar verzen uit Vinkenoogs 'Een nieuw gedicht voor Amsterdam' uit 2004.

Je ster gaat weer stralen, Am*dam
de magie gaat weer werken, Am*dam
het voorjaar komt nader, Am*dam
je wordt weer verliefd, Am*dam
je gaat je vrijer bewegen, Am*dam
er kan weer gelachen worden, Am*dam

Waarom zou het niet waar zijn? Simon Vinkenoog. Moge zijn gedachtenis tot zegen zijn voor velen.


klik hier voor informatie over 'Over liefde gesproken'

lees hier wat Vinkenoog zelf op 3 juni over dit boek schreef

lees 'Een nieuw gedicht voor Amsterdam'